Mendeley  

Zotero  

Sajjadi M. Investigating the methods of measuring the antioxidant capacity of medicinal plants. KJMS 2025; 9 (18) :22-31
URL: http://kjms.knu.edu.af/article-1-43-fa.html

انتی‌اکسیدان‌ها نقش مهمی در محافظت از حجرات در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد و گونه‌های فعال اکسیجن ایفا می‌کنند. این مالیکول‌ها به‌طور مستقیم با بروز امراض  مزمن مانند سرطان، امراض  قلبی-وعایی، دیابت و اختلالات نورودژنراتیو مرتبط هستند. نباتات طبی به دلیل داشتن ترکیبات انتی‌اکسیدانی غنی، منابع ارزشمندی برای پیشگیری و تداوی این امراض  به شمار می‌آیند. در این مقاله تلاش شده است روش‌های اندازه‌گیری ظرفیت انتی‌اکسیدانی نباتات طبی آن‌ها بررسی شود. روش‌های رایج برای اندازه‌گیری ظرفیت انتی‌اکسیدانی شامل DPPH، ORAC،  ABTS و FRAP هستند که به دلیل سادگی و سرعت بالا برای اندازه‌گیری ظرفیت انتی‌اکسیدانی در مقایسه با روش‌های پیچیده‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند. اهمیت این آزمایشات، بررسی ترکیباتی است که می‌توانند با کاهش استرس اکسیداتیو، که عامل بسیاری از امراض  مزمن است، از آسیب‌های حجروی پیشگیری کنند. اندازه‌گیری ظرفیت انتی‌اکسیدانی ابزار مهمی برای ارزیابی پتانسیل استفاده دوایی نباتات بوده است. روش‌های مورد بحث در این مطالعه در خصوص بررسی روش¬های اندازه¬گیری اثرات انتی‌اکسیدانی و بررسی مزیت ها و نقاط ضعف هر کدام می¬باشد. تحقیق‌های آینده باید به‌طور مداوم مکانیزم‌های فعالیت آن‌ها را مورد بررسی قرار دهند و اثرات کلینیکی آن‌ها را در آزمایشات کلینیکی معتبر تأیید کنند.